مقایسه هیستوپاتولوژیکی تأثیرات غلظت‌ها و تعداد دفعات مختلف حمام آب نمک در روند بهبود زخم جلدی ماهی‌کپور دریایی، Cyprinus carpio

چکیده این مطالعه به‌منظور بررسی روند ترمیم زخم ایجاد شده به‌صورت خطی به‌طول 1 و‌ عمق 5/0 سانتی­متر در زیر باله پشتی ماهی‌کپور دریایی انجام شد. برای بهبود روند ترمیم زخم­های پوستی، ماهیان تحت شرایط آزمایشگاهی در دمای 18-13 درجه ‌سانتی‌گراد در 1، 2، 3، 4 و 5 روز متوالی پس از ایجاد زخم به‌مدت 15 دقیقه در حمام­های آب‌نمک 1، 2 و 3 درصد قرار گرفتند. ماهیان (‌به وزن 03/2±2/5 گرم) به 15 گروه تقسیم شدند. بلافاصله پس از ایجاد زخم همه ماهیان در حمام آب نمک قرار گرفتند و تیمارها به‌طور عمده به سه گروه تقسیم شدند. یک گروه در آب نمک با غلظت 1 درصد، گروه دوم در آب نمک با غلظت 2 درصد و گروه سوم در آب نمک با غلظت 3 درصد قرار گرفتند. هر کدام از این گروه­ها به 5 زیرگروه تقسیم شدند و تفاوت زیر گروه­ها در تعداد دفعات حمام آب نمک بود. به این ترتیب که از یک تا 5  روز متوالی پس از ایجاد زخم تحت حمام آب نمک قرار گرفتند. یک گروه هم بدون حمام آب نمک به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد. از هر تیمار از بافت زخمی در زمان­های 3، 7، 10، 14، 17، 21 و 28 روز پس از  ایجاد زخم به‌صورت جداگانه نمونه­گیری صورت گرفت. طی دوره 28 روز، ترمیم زخم در تیمارهای با آب­نمک 2 و 3 درصد بهتر از تیمار با آب‌‌نمک 1 درصد بود و این اختلاف در روزهای سوم، دهم و بیست‌و‌هشتم، معنی‌دار بود. همچنین بین تیمارهای با آب‌نمک 2 و 3 درصد در کل دوره اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. از بین تعداد دفعات مختلف حمام آب‌نمک، 5 بار حمام آب‌نمک، نتایج بهتری داشت، اما تنها در انتهای دوره با سایر دفعات دارای اختلاف معنی‌دار بود. به‌نظر می‌رسد حمام آب‌نمک 2 و 3 درصد تحت شرایط این مطالعه در روند بهبود زخم دارای تأثیر بهتری داشت.